مخارج زندگی در شانگهای

مخارج زندگی معمولا به خود شخص خیلی بستگی داره. همونطور که توی کشور خودمون هم نمیتونیم بگیم که مخارج زندگی دقیقا چقدر هست. اما با در نظر گرفتن یک زندگی متوسط و البته دانشجویی می شه یک جمع بندی کلی داشت. 

 

تمامی واحد های پولی به یوان Y یا همون Renmibi جمهوری خلق چین هست. الان که دارم این مطلب رو می نویسم یک Y چین معادل تقریبا 1650 تا 1700 ریال ایران هست. 

 

هزینه مسکن 

 


آپارتمان  حدود 60m2 با دستشویی و حموم مشترک و با آشپزخانه: 

4000-5000 یوان

آپارتمان 30m2 با حموم و دستشویی بدون آشپزخانه: 1200-2000 یوان  

 

آپارتمان های بزرگتر هم هست که قیمت هاش بالاتره و به درد زندگی دانشجویی نمی خوره و 3 نفره و چهار نفره و بیشتر هم هست که ارزونتره و به درد زندگی ایرانی نمی خوره و برای هندی ها مناسب هست. 


 

 امکانات موجود در یک آپارتمان 

 

اینجا معمولا آپارتمان ها اینترنت، آب و برق دارند و کاملا مبله هستند. البته اتاق ممکنه یخچال نداشته باشند(مثل مال خودم) 

 

اینترنت می تونه مجانی باشه ولی آب و برق معمولا توسط مستاجر پرداخت میشه و کاملا عادلانه است چون اینجا حتی اتاق 2 متری هم کنتور آب و برق داره و چیزی به اسم کنتور مشترک مثل ایران مرسوم نیست.


هزینه آب و برق


برق اینجا بازای هر کیلو وات ساعت 1.2 یوان هست که از ایران خیلی گرونتره. (200 تومان در مقابل 40 تومن ایران)


آب هم هر مترمکعب 4.2 یوان هست که باز هم از بدترین تعرفه ایران گرونتر هست

( 715 تومن به 500 تومن ایران)  

 

هزینه اینترنت  

 

۱۰۰۰ یوان برای ۶ ماه. سرعت اینترنت در حد ۵۱۲ .

 

خورد و خوراک 

 

اینجا مجبورید که به هر حال با غذای چینی کنار بیاید.  اگر از رستوران دانشگاه استفاده کنید هر وعده غذا 8 تا 15 یوان میشه. که اگر مصر باشید که هر 3 وعده رو در رستوران بخورید در مجموع روزی 30 یوان پول غذاتون میشه. 

 

البته معمولا مذاق ایرانی اینجوری نیست. شما یک وعده بیشتر نیمیتونید غذای دانشگاه بخورید. 

 

در رستوران های معمولی یک وعده غذا از 15 تا 35 یوان آدم رو سیر میکنه. البته شما میتونید بیشتر هم بخورید. 

رستوران های اسلامی اگه بهشون نزدیک باشید گرونتر هستند و از 45 یوان شروع میشه به بالا. 

 

رستوران ایرانی شانگهای هم که از 65 یوان شروع میشه. 

 

رستوران های اطراف مناطق توریستی یکمی گرونتر هستند و از 30 یوان شروع میشه. 

 

 برای خرید میوه و سبزی و نان و شیر و تخم مرغ و این جور چیزها هم خیلی کمتر از ایران هزینه تون میشه: 

 

قیمت هر کیلو میوه: 

 

سیب 8 یوان

پرتقال 8 یوان 

توت فرنگی 6 یوان 

لیمو ترش 8 یوان 

سیب زمینی 2 یوان 

پیاز 4 یوان 

گوجه فرنگی 4 یوان 

خیار 6 یوان 

 

قیمت نان یک بسته نان تست 10 یوان هست.اینجا فقط نان تست می تونید پیدا کنید چون اینها صبحانه هم برنج می خورن. 

 آب معدنی 2 تا 10 یوان

 شیر و تخم مرغ و ماست و آب میوه و ... هم از 20 یوان تجاوز نیمیکنه 

 

ایاب و ذهاب 

 

اینجا اکثر مردم از اتوبوس و مترو و دوچرخه استفاده می کنن. که البته قابل توجه مسوولین کشور اینکه بخاطر تبلیغات تلویزیون اینکارو نمیکنن. اینجا اتوبوس همیشه جای نشستن داره و بیشتر از 10 دقیقه معطل نیمشی. همه جای شهر هم مسیر ویژه دوچرخه هست. 

 

بلیط اتوبوس 2 یوان 

 

بلیط مترو 2 یوان 

 

 البته با کارت دانشجوی هر دوی اونها 1 یوان میشه. 

 تاکسی یک مسیر 3 کیلومتری 12 یوان بیشتر ش برای دانشجو مضر هست. 

 

دوچرخه هم میتونید بخرید که دسته دومش 100 تا 200 یوان 

 

پوشاک 

 

پوشاک از ایران 5 تا 10 درصد ارزونتر هست. 

 

برای شستشو هم میتویند از خشکشویی استفاده کنید که بسته به نوع لباس 5 تا 25 یوان 

 

جمع بندی 

 

مسکن: ماهیانه 1400 یوان

هزینه آب و برق: 300 یوان 

غذا: ماهیانه 2500 یوان 

ایاب و ذهاب:ماهیانه 100 یوان 

 

جمع کل: ماهیانه 4300 یوان که میشه یک کمی بیشتر از 700 هزار تومن  


که البته همه اینها بستگی به نوع زندگی شما داره.

مثلا اگر مسکن رو مشترک باشید هزینه نصف میشه. 

یا اینکه تو چه فصلی باشید که هزینه آب و برق کمتر بشه.

یا اینکه چقدر غذا بخورید و چه جور غذاهایی که باز فرق میکنه.


اما 700 هزار تومن یک مقدار متعادل هست که نه زیاد ولخرجی میشه و نه زیاد ذلت.

خرید سیم کارت

 

 

 

 

سیم کارت اعتباری با سرویس CMCC همه جای شهر 60 یوان هست که 10 یوان پول خود سیم کارت هستش و 50 یوان شارژ اولیه.  

کارت شارژ 50، 100 و 200 یوانی هم هست که میتونید بخرید. 

کد چین +86 

کد تلفن ثابت شانگهای 021 مثل تهران 

کد موبایل های چین هم با یک شروع می شه که مال شانگهای 13 هست. 

 با این سیم کارت شما نمیتونید تلفن بین المللی داشته باشید و یا با هنگ کنگ، تایوان و ماکائو تماس بگیرید. اما می تونید از هرجای دنیا دریافت تلفن داشته باشید. 

 

برای اینکه بتونید تماس بین المللی داشته باشید باید برید اداره مخابرات پاسپورت بدید و رجیستر بشید. و حداقل 200 یوان باید شارژ داشته باشید. 

  

اما میتونید کارت تلفن اینترنشنال بخرید که ۲۵ یوان هست ولی ۱۰۰ یوان اعتبار داره ( حواستون باشه سرتون کلاه نره) با این کارت میتونید تقریبا ۲۰ دقیقه با تلفن ثابت ایران حرف بزنید.