KFC

امروز شنبه است و باید منتظر تعمیرکار یخچال می شدم که هفته پیش به زور مترجم گوگل و تلفن زدن به یکی از دوستای چینی ام تونستم بهش بفهمونم مشکل یخچالم چیه. که ساعت 2:30 طبق قول هفته پیشش به موقع اومد و سنسورش رو عوض کرد و منم یکم کمکش کردم و آخرشم زور تپونی سروتهش و هم آورد. الان حداقل اتوماتیکش کار می کنه. دیگه جنس چینی چیه که ما رفتیم دسته دوم تعمیریش رو خریدیم.

امروز یکمی هم درس خوندم و تا ساعت 5 بعد از ظهر با آجیل و چیپس و میوه سر کردم. اما وقتی درس می خونی گرسنه می شی.

ساعت 7 دیگه گرسنگی امون نداد تصمیم گرفتم برم همون رستوران همیشگی نودل بخورم سیر بشم. بعدشم تو راه برم سلمونی.

زدم بیرون دیدم هوا خوبه به کلم زد یکم بیشتر پیاده روی کنم. هوا تازه تاریک شده بود و خیابون ها تقریبا شلوغ بود. رستوران ها که غلغله بود. حتی دست فروشها هم سرشون شلوغ بود. سلمونی ها هم اینجا همیشه شلوغ هستش. گفتم میرم غذا میخورم بعد برگشتنی میرم سلمونی. تو راه هوس کردم رستوران رو عوض کنم که تنوع بشه. از جلو هر رستورانی رد شدم هوس کردم برم تو اما ترسیدم غذاهاشون رو نتونم بخورم. درضمن شب یکشنبه بود و بیشتر میز بزرگ چند نفره داشتن که شلوغ بود و پر مشتری. اینا یک غذایی دارن مثل قلیه ماهی ما میمونه ولی تو سینی بزرگ پایه دار که زیرش هم یک کاسه ذغال و آتیش میزارن و همین جور در حال قل زدن با چوب های چاپ استیک از توش ماهی می گیرن. بخار هم ازش بلند میشه و شیشه رستوران از بیرون مثل شیشه حموم میشه... خلاصه 5، 6 نفری یا حتی بیشتر دور میز میشینن و بلند بلند حرف میزنن و میگن و میخندن و حال میکنن.

گفتم دوباره میرم تو اولین سوالشون با انگشت اشاره اینه که فقط یک نفری؟ منم از این سوال بدم میاد. حالم گرفته میشه. یکم فکر کردم یادم افتاد یک رستوران قبلا دیده بودم که میزهای 2 نفره داشت. باید بیشتر پیاده می رفتم. تو راه باز دوباره تو پیاده رو یک جمعیتی از خانم های میانسال رو دیدم که با موسیقی داشتن رقص هماهنگ می کردن. آدم نگاشون می کرد سر حال میومد. قبلا هم چند جای دیگه دیده بودم. معمولا بعد از ظهرها و روزهای شنبه و یکشنبه بیشتر به چشم میخوره. یک ظبط و آمپلی فایر هم میارن و میرقصن. بیشتر شبیه ایروبیک هست. 

خلاصه رسیدم به اون رستوران....چهره نحس اون پیرمرده که آرم KFC هستش رو از دور دیدم...یادم افتاد KFC فقط مرغ کنتاکی داره و... من دوست ندارم...