بانک و حساب بانکی

ادامه از یادداشت قبلی... 

 

تا بانک که بیرون دانشگاه بود 15 دقیقه پیاده روی بود. یک اتوبان بزرگ 2 طبقه از جلوی در دانشگاه رد میشد. از زیرش رد شدیم. خیلی مجاب نبودیم که از خط عابر رد بشیم. خیابونا مسیر دوچرخه و موتور جداگانه داشتن که یک سمت خیابون با جدول جدا شده بود و سمت دیگه با خط روی آسفالت.

آسفالت ها لکه داشت ولی خیلی به ندرت. از جلوی مغازه ها گذشتیم که اکثرا مواد غذایی پخته و خام بودن. Shi  گفت اینجا میتونی مایحتاجت رو بخری. به بانک رسیدیم. ABC یا Agricultural Bank of China یا همون بانک کشاورزی خودمون. به رنگ سبز. یک خانمی دم در بود که ازت میپرسید که برای چی اومدی و راهنماییت می کرد. واز دستگاه نوبت دهی که صفحه LCD Touch داشت نوبت میداد. که البته بعضی مشتری ها خودشون می گرفتن. Shi  به چینی باهاش صحبت کرد و اون مارو به سمت یک میز برد و 2 تا فرم بهمون داد که با یکیش می تونستیم پول Change کنیم و با یکی دیگه درخواست کارت ATM بدیم.

تمام فرم به چینی بود. من به Hu مبالغ رو گفتم و اون فرم رو برام پر کرد. بانک تقریبا شلوغ بود. خیلی تر و تمیز نبود مثل بانکهای ما که شبیه هتل های 5 ستاره ساخته می شن و نمی دونم چرا باید با پول ما اینهمه داخل بانک رو خرج کنن. این بانک هم کاملا معقول مرتب و شیک بود.

 نوبتمون که شد رفتیم سر باجه و فرم ها رو دادیم و من پاسپورتم رو دادم که باجه دار ازش یک کپی گرفت. یک محدودیت وجود داشت که روزی 3000 یورو بیشتر نمی تونستم Change  کنم. قرار شد مابقی پول رو فردا بیارم و واریز کنم. یک کارت سبز رنگ ATM برام صادر کردن که 15  یوان بابت کارت ازم کم شد و باجه دار اینو به Hu گفت و اون به من. بالای کیبورد کارمند بانک یک خشاب کارت خوان بود که کارت رو به اون میکشید و اطلاعات کارت وارد کامپیوترش می شد. ازم خواست که پسورد رو وارد کنم. 6 تا عدد باید وارد می کردم. 2 بار.

بعد کارت رو به من داد و یک سری فرم های ماشین شده که نرخ ارز تبدیل شده و موجودی حسابم توش نوشته بود. که خدا رو شکر که اعداد چینی لاتین هستن!

میتونستم توی کارتم هم ارز و هم یوان بریزم اما از ATM فقط یوان ها مو میتونستم برداشت کنم. خیلی جالب بود که کارمند بانک هم ارز رو میشناخت و هم یوان رو و قوانین انقدر ساده و شفاف بود که سردرگم نمی شد نه اون نه من!

بعد با Hu و Shi رفتیم بیرون بانک و تو صف ATM ایستادیم. یک اتاق که توش 3 تا ATM بود و جلوی هر ATM یک کیوسک که درش از داخل قفل می شد. مثل تلفن های راه دور مخابرات. 1 نفر جلوی ما بود و سریع نوبتمون شد. کارت رو وارد کردیم و منو هم به چینی و هم انگلیسی بود که همزمان نشون داده می شد. و من 500 یوان کشیدم. 20000 یوان مجاز بودم در روز برداشت کنم.

ATM ها امکان واریز رو هم داشتن البته نه همشون باید یک بار بعدا امتحان کنم احتمالا فرآیند جالبی داشته باشه.